woensdag 1 april 2015

Ha Alain,
hoe sta jij eigenlijk tegenover God? Ik kan me zelf moeilijk voorstellen dat er een god is. Als je kijkt naar hoeveel mensen op deze wereld in bittere armoede moeten leven. Ik kan me moeilijk voorstellen dat daar een goed doordacht plan achter zit.

====================================================================

Da's meteen een flinke.
 
Allereerst moet ik aangeven dat ik niet met religie ben opgegroeid en het onderwerp in mijn leven niet bijzonder veel aandacht heb gegeven.
Dit zeg ik zodat men (jij en eventuele lezers) mijn deskundigheid van de zaak kent en mijn geloofwaardigheid kan inschatten.
 
We definiëren god als een niet menselijke (of dierlijke) maar wel bewuste (dus voelende en/of denkende) eenheid die dermate invloed op de wereld kan uitoefenen dat de gebeurtenissen die in het heilige boek (of een variatie ervan) staan kunnen hebben plaatsgevonden.
In dat geval geloof ik niet dat god, of een variatie ervan bestaat. 
 
In de eerste zin is dit omdat ik daar nooit reden toe heb gezien. Voordat ik geloof dat iets bestaat wens ik eerst bewijs,aanwijzingen of ook maar een teken te zien. En dat is nog niet gebeurd. Opmerkelijk, aangezien volgens de bijbel god in het verleden wel eens flinke ingrepen heeft gedaan. Ik heb ooit gehoord dat de kerk dit verklaart met de komst van Jezus, waarna god besloten zou hebben het lot van de wereld over te laten aan de vrije wil van de mens. Maar dit komt wel héél goed uit en dat verhaal schaadt naar mijn inszien de geloofwaardigheid van het gehele verhaal. Hetzelfde geld voor het feit dat god vroeger een oude man met een baard was die op de wolken woonde, en vervolgens een "onzichtbare kracht" werd rond de tijd dat de mens het vliegtuig had uitgevonden.
 
Je noemde bittere armoede als een aanwijzing tegen het bestaan van god. Enerzijds begrijp ik dat men de ontberingen van de mens als argument tegen god gebruikt omdat hiermee (in verband met zijn almacht) de door christenen beschreven goedaardigheid van god en zijn liefde voor ieder mens in twijfel wordt getrokken. En als een deel van het verhaal niet klopt, waarom zou de rest dan wel? Anderzijds kies ik er zelf niet voor om hier nadruk op te leggen bij het kritiseren van het geloof omdat het bestaan, en het gedrag van een eenheid voor mijn gevoel te ver van elkaar liggen om in zo'n redenering tegen elkaar gebruikt te worden. Ik behandel die onderwerpen liever apart.
 
Ik wil hierbij nog even duidelijk maken dat ik mijzelf eerder als non-theïst dan als atheïst zie. Het verschil zijnde dat ik als non-theïst niet in een god geloof, terwijl atheïsten het geloof ook aanvechten. Als non-deskundige zijnde blijf ik neutraal en laat ik mij overtuigen door de meest geloofwaardige partij. Het aanvechten van het geloof laat ik aan de wetenschappers en/of andere deskundigen over.
 
lichtelijk gerelateerd is ook mijn opvatting dat christenen het naar mijn inzien wel verdienen om op de vingers getikt te worden. Christelijke machthebbers (zoals de paus en inquisitie) hebben zich in het verleden vaak schuldig gemaakt aan het (ernstig) mishandelen van ketters, en het voeren van oorlogen (kruistochten waarbij kennelijk onschuldige slachtoffers vielen). Maar ook vandaag de dag bieden ze weerstand tegen zaken als abortus en euthanasie, en die twee dingen zijn me 'heilig' dus dat verwijt ik ze.
Afgezien van euthanasie hebben ze voor deze wandaden al kritiek ontvangen dus ik maak me er weinig zorgen om. Wel maakt dit het voor mij minder aantrekkelijk om in god te geloven.
 
Ik geloof dat ik hiermee voldoende antwoorden op je vraag heb gegeven. Er valt uiteraard meer te bespreken over religie, maar ik heb het een en ander niet ter sprake gebracht omdat dat naar mijn oordeel niet (genoeg) met jouw vraag te maken had.
 
Voor verdere opheldering kun je me gewoon weer mailen.
 
Met vriendelijke groet,
 
Alain Lifmann
==================================================================

2 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. - reactie van een bevallige passant -

    Heel verhaal met deontologie, Huxley, en meer van Wikipedia, en mooie bruggetjes naar "hadden de Christenen door de eeuwen heen ook maar die 'mildere' inslag gekend". Zo mild als de deur die niet wordt dichtgeslagen door Alain, simpelweg omdat hij dat niet 'mag' van zichzelf. Milder gekruid dus. Zeg maar basilicum, en niet kruidnagel. Dan hadden we er misschien niet in geloofd, maar hadden ze niet zoveel nekharen-respons getriggerd bij 'ons non-theïsten'.

    Maar dat hele verhaal paste niet, en is ineens volledig verdwenen met knippen en plakken. Handig!! Dus terug naar de vraag van Mike.

    Ik ben zo benieuwd waar die eerste vraag vandaan komt. Het is zoals zovelen redeneren: "als er een God is, waarom is er dan ook zoveel ellende?". Het bestaan van een God is immers een soort voorwaardelijk? Aannames daarin zijn o.a.:
    - dat de beste man (of vrouw, of aanwezigheid) dus alles kan bepalen en bepaalt tot op detailniveau, tot op het individuele leven;
    - dat er een master plan achter moet liggen dat qua nut en deugd overeen moet komen met onze contemporaire opvattingen van en visie op nut en deugd en moraal etc.

    Nou. En omdat aan deze zaken schijnbaar naar onze smaak niet helemaal lekker wordt voldaan, is het hard to believe there's a God. Hele andere discussies ontstaan daarmee, dan de eerder genoemde. En ik smul ervan en trek ze zo merk ik door de jaren heen ook aan. Dat kun je hebben. Goed bedoeld 'probleemgevallen' (vaak vrouwen waar ik voor val ja) en bepaalde soorten discussies. Waarin ik het niet kan laten als non-theïst een Christen aan het kraken te brengen. Maar even goed als non-theïst een atheïst aan het zelfde kraken te krijgen. Aan het eind van het gesprek is de ander zelden erg blij met mij, ongeacht hoe neutraal, open en respectvol ik het probeer te brengen en te zeggen. De atheïst ziet in mij een bijdehante stiekeme Christen, en de Christen ziet een vervelende vragen opwerpende ongelovige.

    Ik laat het zelf toch echt in het midden. Het al dan niet bestaan van. Het is ook een mooi iets, een fijn idee. Dat niet wij de slimsten zijn, het ultieme zijn in het heelal. Zelfdestructieve, egoïstische, subjectieve, hardleerse, sterfelijke nuttelozen die we er zijn! En als er dan een figuur, een kracht, een al-verbindende spirituele entiteit of dimensie is... wie ben ik dan om een plan en een goed/slecht moraliteit te veronderstellen die daarop van toepassing is?

    Wat ik probeer te zeggen: Heren? Hoe ging deze correspondentie eigenlijk verder? En zijn jullie ook voor actieve euthanasie nu Gordon en Patty Brard niet meer kunnen worden geaborteerd?

    BeantwoordenVerwijderen