donderdag 16 april 2015

Ha Alain,

kun je nog es uitleggen wat het verschil tussen een atheïst en een non-theist is? Ik snap het niet.

Groet Mike.


Dit onderscheid werd gemaakt door Richard Dawkins in één van zijn toespraken.
 
Een atheïst meent dat god niet bestaat.
 
Een non-theïst beweert niet te kunnen bewijzen dat god niet bestaat, maar schat de kans klein in.
 
Oftewel, een atheïst is er van overtuigd dat god niet bestaat (en bestrijdt evt. het geloof in god). Hier uit men dus  volledige zekerheid,
terwijl een non-theïst meent dat god waarschijnlijk niet bestaat. Hier uit men dus  hoge zekerheid.
Alain.

Ik heb ooit dat boek van dawkins gelezen 'the God delusion'. Dat vond ik een erg interessant boek.
Met name zijn vaststelling dat de meeste gewapende conflicten religieuze conflicten zijn vond ik een openbaring. 
Ik ben wel met geloof opgevoed, en heb uiteindelijk bewust gekozen om het links te laten liggen. Geloof in jezelf of in bepaalde leefregels is denk best zinvol. Maar religie is een ander verhaal. In het geval van religie wordt er een machtsstructuur tot stand gebracht waarbinnen de één de ander gaat vertellen wat het juiste geloof is. Als mensen hun geloof heel persoonlijk houden kan ik er wel wat mee, maar met elkaar in groepjes gaan zitten is volgens mij zinloos. Daar ontstaan ook de problemen wanneer de ene groep het niet met de andere groep eens is.

Mike.

Dan zal ik nu de beurt nemen om een onderwerp aan te snijden.
Ik heb de laatste tijd wat nagedacht over modern bijgeloof. Ik geloof namelijk dat wij vandaag de dag net als in het verleden overtuigingen hebben die we niet kunnen rechtvaardigen (al dan niet in mindere mate).
We nemen als definite van bijgeloof: Het overtuigd zijn van een niet-religieus idee, zonder dat men deze overtuiging kan onderbouwen (Volgens het woordenboek is het nèt iets anders maar ik kan geen beter woord bedenken dus we gebruiken deze maar.).
We kunnen hierbij denken aan het het geloof dat een hoefijzer boven de deur, of een klavertje vier gelukt brengt. Volgens mijn oude geschiedenis leraar geloofde mensen dit in de middeleeuwen echt. Ik heb ook gehoord dat er in Zuid-Afrika mensen zijn die geloven dat de fysieke (sport-)prestaties van mensen verbeteren na het consumeren van gemalen botten. Verder hoor je ook wel eens dat neushoorns gestroopt worden omdat zodat hun hoorns dan verwerkt kunnen worden in een medicijn dat volgens wetenschappers waardeloos is.
Volgens mij zijn dit allemaal voorbeelden die voldoen aan mijn definitie van bijgeloof. Maar ik heb vooraal interesse in bijgeloof dat vandaag de dag heerst in het westen.
Daar meen ik twee voorbeelden van te hebben gevonden.
Ten eerste: Vloekwoorden.
Van jongs af aan krijgen wij te horen dat we bepaalde woorden niet moeten gebruiken. Deze "scheldwoorden / vloekwoorden" zijn "foute woorden", maar je hoort nagenoeg nooit iemand uitleggen waarom. In een gemeenschap waar men dit nooit heeft aangeleerd lijkt het mij erg onwaarschijnlijk dat woorden als "shit" en "fuck" daadwerkelijk schade zouden aanrichten wanneer deze hardop worden uitgesproken in het openbaar. En zelfs al zou dat wel zo zijn, waarom geld hetzelfde dan niet voor respectievelijk "uitwerpselen/poep" en "gemeenschap/seks hebben" die dezelfde betekenis hebben. Om het allemaal nog mooier 

te maken hoor je mensen vaak zeggen dat "een beetje schelden wel OK is" maar veel schelden niet. De grens zou dus niet absoluut zijn (100% of 0%), maar zou op een spectrum liggen, en als je het mij vraagt maakt dat het verhaal er niet geloofwaardiger op. Ik moet het nog meemaken dat een slechte daad in mindere maten geoorloofd is, maar in meerdere mate niet. Een beetje stelen mag dan wel minder schadelijk zijn dan veel stelen, maar dat maakt het nog niet geoorloofd, hoogstens aanvaardbaar.
Ten tweede: Kleding
Het is voor zo ver ik weet overal in Europa en Noord-Amerika verboden om je zonder kleding in het openbaar te begeven. Ik denk dat iedereen dit ook zal afkeuren. Het is weliswaar je eigen zaak of je er blij mee bent als mensen naakt rondlopen, maar als je er naar vraagt zal men ook beweren dat het slecht is. Als je dat ergens over zegt, of zelfs besluit om het te verbieden lijkt het mij wel een vereiste dat je dit kunt rechtvaardigen. Ik kan zelf geen reden bedenken waarom het onethisch zou zijn, het doet namelijk niemand pijn. Men kan zich er weliswaar ongemakkelijk bij voelen, maar dat lijkt mij geen goede reden om iets te verbieden omdat je dat over alles wel kunt beweren. Bovendien is kleding een menselijke uitvinding. Er is vast een tijd geweest waarin mensen naakt rondliepen omdat kleding gewoon nog niet bestond. Het lijkt mij sterk dat ze zich daar destijds ongemakkelijk bij voelden, laat staan dat ze het als iets slechts zagen. Er zullen vast een paar wijsneuzen zijn die zeggen dat je het zonder kleren koud krijgt, maar dat geld niet in de zomer en al helemaal niet in landen die op de evenaar liggen (en rechtvaardigt geen verbod).
Ik heb er heus wel begrip voor als mensen het niet wenselijk vinden als je geen kleren draagt, maar dat neemt niet weg dat het bijgeloof kan zijn.


Geloof jij dat modern bijgeloof bestaat? En ben je het er mee eens dat dit er twee voorbeelden van zijn? Zo ja, dan is de volgende vraag wat daarmee gedaan zou worden.
Is het verstandiger om bijgeloof aan te kaarten en af te schaffen, of kunnen we het beter met rust laten omdat we er niet veel onder lijden en het de moeite niet waard is om aan te vechten?
Wat denk jij?
Alain

woensdag 1 april 2015

Ha Alain,
hoe sta jij eigenlijk tegenover God? Ik kan me zelf moeilijk voorstellen dat er een god is. Als je kijkt naar hoeveel mensen op deze wereld in bittere armoede moeten leven. Ik kan me moeilijk voorstellen dat daar een goed doordacht plan achter zit.

====================================================================

Da's meteen een flinke.
 
Allereerst moet ik aangeven dat ik niet met religie ben opgegroeid en het onderwerp in mijn leven niet bijzonder veel aandacht heb gegeven.
Dit zeg ik zodat men (jij en eventuele lezers) mijn deskundigheid van de zaak kent en mijn geloofwaardigheid kan inschatten.
 
We definiëren god als een niet menselijke (of dierlijke) maar wel bewuste (dus voelende en/of denkende) eenheid die dermate invloed op de wereld kan uitoefenen dat de gebeurtenissen die in het heilige boek (of een variatie ervan) staan kunnen hebben plaatsgevonden.
In dat geval geloof ik niet dat god, of een variatie ervan bestaat. 
 
In de eerste zin is dit omdat ik daar nooit reden toe heb gezien. Voordat ik geloof dat iets bestaat wens ik eerst bewijs,aanwijzingen of ook maar een teken te zien. En dat is nog niet gebeurd. Opmerkelijk, aangezien volgens de bijbel god in het verleden wel eens flinke ingrepen heeft gedaan. Ik heb ooit gehoord dat de kerk dit verklaart met de komst van Jezus, waarna god besloten zou hebben het lot van de wereld over te laten aan de vrije wil van de mens. Maar dit komt wel héél goed uit en dat verhaal schaadt naar mijn inszien de geloofwaardigheid van het gehele verhaal. Hetzelfde geld voor het feit dat god vroeger een oude man met een baard was die op de wolken woonde, en vervolgens een "onzichtbare kracht" werd rond de tijd dat de mens het vliegtuig had uitgevonden.
 
Je noemde bittere armoede als een aanwijzing tegen het bestaan van god. Enerzijds begrijp ik dat men de ontberingen van de mens als argument tegen god gebruikt omdat hiermee (in verband met zijn almacht) de door christenen beschreven goedaardigheid van god en zijn liefde voor ieder mens in twijfel wordt getrokken. En als een deel van het verhaal niet klopt, waarom zou de rest dan wel? Anderzijds kies ik er zelf niet voor om hier nadruk op te leggen bij het kritiseren van het geloof omdat het bestaan, en het gedrag van een eenheid voor mijn gevoel te ver van elkaar liggen om in zo'n redenering tegen elkaar gebruikt te worden. Ik behandel die onderwerpen liever apart.
 
Ik wil hierbij nog even duidelijk maken dat ik mijzelf eerder als non-theïst dan als atheïst zie. Het verschil zijnde dat ik als non-theïst niet in een god geloof, terwijl atheïsten het geloof ook aanvechten. Als non-deskundige zijnde blijf ik neutraal en laat ik mij overtuigen door de meest geloofwaardige partij. Het aanvechten van het geloof laat ik aan de wetenschappers en/of andere deskundigen over.
 
lichtelijk gerelateerd is ook mijn opvatting dat christenen het naar mijn inzien wel verdienen om op de vingers getikt te worden. Christelijke machthebbers (zoals de paus en inquisitie) hebben zich in het verleden vaak schuldig gemaakt aan het (ernstig) mishandelen van ketters, en het voeren van oorlogen (kruistochten waarbij kennelijk onschuldige slachtoffers vielen). Maar ook vandaag de dag bieden ze weerstand tegen zaken als abortus en euthanasie, en die twee dingen zijn me 'heilig' dus dat verwijt ik ze.
Afgezien van euthanasie hebben ze voor deze wandaden al kritiek ontvangen dus ik maak me er weinig zorgen om. Wel maakt dit het voor mij minder aantrekkelijk om in god te geloven.
 
Ik geloof dat ik hiermee voldoende antwoorden op je vraag heb gegeven. Er valt uiteraard meer te bespreken over religie, maar ik heb het een en ander niet ter sprake gebracht omdat dat naar mijn oordeel niet (genoeg) met jouw vraag te maken had.
 
Voor verdere opheldering kun je me gewoon weer mailen.
 
Met vriendelijke groet,
 
Alain Lifmann
==================================================================

vrijdag 27 maart 2015

In deze blog worden meningen en wederwaardigheden naar waarheid opgetekend. Er wordt geen versluierde reclame gemaakt, en het blog wil geen ander doel dienen dan lezers deelgenoot maken van opgedane ervaringen van beide bloggers.
Hier start binnenkort de blog van Mike Boddé en Alain Lifmann. Zij praten over het leven en alles wat daarbij komt kijken.